niedziela, 10 lipca 2016

Recenzja książki: Ulysses Moore Klub Podróżników w Wyobraźni- Pierdomenico Baccalario


Imię i nazwisko autora: Pieromenico Baccalrio
Tytuł książki: Ulysses Moore Klub Podróżników w Wyobraźni
Tytuł oryginału: Ulysses Moore Il Club dei Viaggiatori Immaginari di 
Liczba stron: 302
Seria: Ulysses Moore
Tom: 12
Wydawnictwo: Firma Księgarska Olesiejuk
Opis książki:

W Kilmore Cove kończy się najdłuższy dzień. Podczas gdy deszcz okrywa wszystko szarą zasłoną, ciszę zatoki przerywają grzmoty i błyskawice. Ale to nie burza, tylko działa Mary Gray, legendarnego statku kapitana Spencera. To wielka próba dla Julii i Jasona, którzy muszą stoczyć pojedynek z najgorszym z wrogów Ulyssesa Moore’a, jedynego, który był w stanie kiedykolwiek go pokonać...

~Lubimy czytać~

Jason i Julia obudzeni nagłymi grzmotami zrywają się w nocy i odkrywają, że to Kapitan Spencer, który przybył z Mrocznych Portów chce stanąć twarzą w twarz z Ulyssesem. Chce zemsty. Jednak brak ogrodnika w domu tylko potęguję złość Kapitana. Teraz trójka przyjaciół ma przed sobą próbę. Czy uratują Kilmore Cove? Do tego te małpy...

Dlaczego tak świetne powieści trzeba czytać tak szybko? Nie mogą ciągnąć się w nieskończoność... Nie, nie to już nie byłaby ulubiona seria. To już 12 część serii o rudowłosym Ricku i bliźniakach Covenant. Nie wiem co o niej napisać. Pod każdą recenzją Baccalario piszę cięgle "genialna", "świetna", "niesamowita". No, ale co innego mam napisać jak tak jest? No muszę się powtórzyć, wybaczcie mi. Ta część tak samo jak inne była świetna. Czytało się ją szybko i przyjemnie. To tak jakby ostatnia część serii, jednak autora nas polubił i napisał kontynuację, z czego jestem ogromnie zadowolona. Tylko, że wydawnictwo nie chce na razie wydawać kolejnych tomów, z powodu małego zysku. Dzięki wydawnictwo! Jednak ni mnie i ni więcej polecam wam ją z całego serca.

Podsumowując książka genialna, polecam każdemu, ta seria z pewnością Wam się spodoba.

Ocena: 9,5/ 10

Ulubiony cytat:

"(...) Jason zapytał siostrę:
- Zastanawiałaś się kiedyś, dlaczego niebo na granicy z morzem staje się białe?
- A ty wiesz czemu?
- Nie - odparł Jason. - Ale brakuje mi tego nieba.
- Może staje się białe, żebyśmy dzięki temu, patrząc na nie... mogli sobie wyobrazić, jak wygląda po drugiej stronie - odpowiedziała Julia i zamknęła drzwi."

Książka bierze udział w wyzwaniu:
PRZECZYTAM TYLE ILE MAM WZROSTU:
Grubość książki: 2,6 cm.
Mój cel: 159 cm.
Pozostało: 104 cm.